Ekzistojnë dy teori se si miku më i mirë i njeriut gjeti rrugën e tij në qytetërimin tonë.

Qentë në fakt nuk kanë prejardhje nga speciet moderne të ujqërve. Provat e ADN-së tregojnë se ata të dy e kanë prejardhjen nga një paraardhës i ngjashëm me ujkun që ka jetuar në Evropë të paktën 11,000 vjet më parë. Kjo ishte para ardhjes së bujqësisë, kështu që fillimisht ujqërit u zbutën nga fiset e gjuetarëve-mbledhësve.

Dy hipotezat kryesore janë se ose ujqërit e zbutën veten, ose se njerëzit i zbutën ata. Në skenarin e parë, disa ujqër vareshin rreth kampeve njerëzore për të pastruar kockat dhe mbetjet, njësoj si dhelprat urbane sot. Gjuetarët ka të ngjarë të kenë toleruar vetëm individët më miqësorë, duke përzënë ose vrarë kafshët më të rrezikshme. Kjo bëri që ujku stërgjyshorë të ndahej në një nënspecie të zbutur që lidhej me njerëzit dhe në një nëngrup më të egër që mbeti i egër.

Skenari i dytë përfshin njerëzit që rrisin këlyshët e ujqërve jetimë dhe më vonë i shumojnë ata. Studimet kanë treguar se edhe të vegjlit modernë të ujqërve mund të zbuten me sukses që në moshë mjaft të hershme.

/Motilokal.com