Porti Victoria në ishullin Vankuver të Kanadasë është vendi ku studiuesit matën gati 2000 tërmete në një ditë. Ky fenomen i pabesueshëm, thonë ata, është një shenjë se një kore e re oqeanike do të lindë së shpejti përmes një çarje magmatike të detit të thellë.

Tërmetet, nga ana tjetër, nuk janë një kërcënim për njerëzit. Ato janë relativisht të vogla dhe janë të përqendruara në një vend të quajtur siti Endeavor, rreth 240 kilometra larg brigjeve të ishullit Vancouver.

Si ndahet fundi i oqeanit?

Ky vend ka shfrynime të shumta hidrotermale dhe ndodhet në kreshtën Juan de Fuca, ku shtrihet dyshemeja e oqeanit. Kjo zonë është e ndarë nga një zonë subduksioni, një rajon ku një pllakë tektonike zhytet në mantel nën një pllakë tjetër, më afër bregut që mund të krijojë tërmete të mëdha shkatërruese.

Zoe Kraus, studente e doktoraturës në gjeofizikën detare në Universitetin e Uashingtonit, thekson se kreshtat në mes të oqeanit në fakt nuk janë të afta të prodhojnë tërmete të tilla, jo shumë mbi pesë gradë në shkallën Rihter.

Kraus tha për Live Science se tërmetet janë shkencërisht interesantë sepse mund të zbulojnë detaje se si ndahet dyshemeja e oqeanit dhe formon kore të re. Në Endeavour, Pllaka e Paqësorit dhe Pllaka Juan de Fuca po ndahen.

Më aktive sizmikisht

Kjo shtrirje krijon linja të gjata, lineare të thyerjes që lejojnë magmën të ngrihet. Kur magma arrin në sipërfaqe, ajo ftohet dhe ngurtësohet, duke u bërë kore e re oqeanike. Që nga viti 2018, rajoni është bërë më aktiv sizmik dhe më 6 mars, aktiviteti u bë i egër, me të paktën 200 tërmete të vogla që tronditën fundin e detit dhe përsëriten çdo orë.

Këto ishin tërmete të vogla, por është mjaft domethënëse për shkencëtarët që të gjurmojnë se ku po ndodhin gjërat dhe në cilat vende fundi i detit shtrihet në maksimum.

/Motilokal.com