Shumica e njerëzve i duan akulloret dhe pëlqejnë t’i shijojnë ato gjatë verës së nxehtë. Por përtej shijes së dhe kënaqësisë që të ofron ngrënia e një akulloreje, janë disa fakte interesante rreth këtij ‘ushqimi të ftohtë’, që mbase nuk i keni ditur.

Akullorja është një përzierje qumështi, kremi, sheqeri dhe nganjëherë përbërës të tjerë, që është e ngrirë.

Origjina e akullores dihet se daton të paktën në shekullin e 4-të para Krishtit, megjithëse asnjë datë specifike e origjinës apo shpikës nuk është vlerësuar padiskutim për zbulimin e saj.

Referencat e hershme përfshijnë perandorin romak Neron (37-68 pas Krishtit) i cili urdhëroi që akulli të sillet nga malet dhe të kombinohej me mbushje frutash dhe mbreti Tang (618-97 pas Krishtit) i Shang, Kinë që kishte një metodë për të krijuar akull dhe qumësht.

Akulloret që shijojmë sot thuhet se janë shpikur në Itali gjatë shekullit të 17-të.

Një nga vendet e para për të shërbyer akullore për publikun e gjerë në Evropë ishte Café Procope në Francë, e cila filloi ta servirte atë në fund të shekullit të 18-të. Akullorja ishte bërë nga një kombinim qumështi, kremi, gjalpi dhe vezët.

Pasi ëmbëlsira u importua në Shtetet e Bashkuara, ajo u servir nga disa amerikanë të famshëm. George Washington dhe Thomas Jefferson ua shërbyen atë mysafirëve të tyre.

Salla e parë e akullores në Amerikë u hap në New York City në 1776. Kolonistët amerikanë ishin të parët që përdorën termin "akullore". Emri erdhi nga shprehja "akullore" që ishte e ngjashme me "çaj i ftohtë". Emri më vonë u shkurtua në "akullore" emri që ne njohim sot.

Deri në vitin 1800, akullorja mbeti një ëmbëlsirë e rrallë dhe ekzotike e shijuar kryesisht nga elita.

Në 1843, Nancy Johnson shpiku një frigorifer me dorë, i cili krijoi metodën bazë të bërjes së akullores që përdoret ende sot.

Në 1851, Jacob Fussell në Baltimore themeloi fabrikën e parë komerciale të akullores.

Ndryshe nga besimi popullor, korneti gjithnjë i popullarizuar i akullores nuk u shpik në Panairin Botëror të vitit 1904. Për shembull, kornetat e akullores përmenden në librin e gatimit të znj. Marshall të vitit 1888 dhe ideja e servirjes së akullores në kornete mendohet se ka ekzistuar shumë kohë më parë. Megjithatë, kjo praktikë nuk u bë e njohur deri në vitin 1904. Askush nuk e di saktësisht se kush në Panairin Botëror u shërbeu korneta që e popullarizuan atë.

Sipas legjendës, në Panairin Botëror një shitësi akulloresh i kishin mbaruar enët prej kartoni që përdoreshin për të vendosur lugët e akullores, kështu që ata nuk mund të shisnin më prodhim. Pranë kabinës së akullores ishte një kabinë siriane për vafere, e pasuksesshme për shkak të nxehtësisë së fortë; prodhuesi i vaferave ofroi të bënte korneta duke rrotulluar vaferet e tij dhe produkti i ri shitej mirë dhe u kopjua gjerësisht nga shitës të tjerë.

Akullorja u bë e njohur në të gjithë botën në gjysmën e dytë të shekullit të 20-të.

Akullorja mund të bëhet në shumë lloje, akullore të zakonshme, krem të ngrirë, kos të ngrirë, akullore me pak yndyrë, sherbet, gelato dhe të tjera.

Në mbarë botën, rreth 15 miliardë litra (3.3 miliardë gallon) akullore konsumohen çdo vit, e mjaftueshme për të mbushur 5000 pishina olimpike.

Zelanda e Re kryeson në botë në konsumin e akullores me një konsum për frymë prej 28.4 litrash në vit; ndjekur nga Shtetet e Bashkuara me një konsum për frymë prej 24.5 litrash në vit.

Akullorja mund të aromatizohet me çdo gjë, kështu që është e pamundur të thuhet se sa shije kanë ekzistuar gjatë historisë.

Vanilja duket të jetë aroma më e njohur, me çokollatën që vjen në vendin e dytë, gjalpi becan në vendin e tretë, luleshtrydhet në vendin e katërt dhe neapolitanja në vendin e pestë.

Mbushjet më të njohura të akullores në botë janë: shurupi me çokollatë, fudge i nxehtë, karamele, krem pana dhe oreo.

Akullorja dhe ëmbëlsira më e shtrenjtë është akullorja Frrrozen Haute Chocolate që kushton 25,000 dollarë, e cila u shtua në menunë e restorantit Serendipity 3, Nju Jork, SHBA më 7 nëntor 2007.

Numri më i madh i lugëve të akullores të balancuara në një kon është 121 dhe u arrit nga Dimitri Panciera (Itali) në Forno di Zoldo, Itali, më 20 shtator 2015.

Korneti më i lartë i akullores është 3,08 metra i lartë dhe u arrit nga Hennig-Olsen Is AS dhe Trond L Wøien (të dy Norvegjezë ) në Kristiansand, Norvegji, më 26 korrik 2015.

Luga më e madhe e akullores peshonte 1365 kg dhe u krijua nga Kemps LLC (SHBA), në Cedarburg, Wisconsin, SHBA më 28 qershor 2014. Kupa e akullores me shije luleshtrydhe ishte e gjatë 5'6" dhe e gjerë 6'2", që përmbante afërsisht 733 enë me akullore.

Midis -20 dhe -18 °C është temperatura më e mirë për ruajtjen e akullores, dhe midis rreth -14 dhe -12 °C është temperatura më e mirë për ta shërbyer atë.

Testuesit e akullores përdorin lugë ari për të qenë në gjendje të shijojnë produktin 100% pa një përqindje të lehtë "pas shije" nga lugët tipike.

Më shumë akullore shitej të dielave se çdo ditë tjetër të javës.

Sipas NASA-s, akullorja është ndër tre artikujt kryesorë që u mungojnë astronautëve në fluturimet në hapësirë. Të tjerat janë pica dhe pije me gaz./Motilokal.com