Kur mendojmë për një planet potencialisht që promovon jetën, gjëja e parë që na vjen në mendje është një trup qiellor i dominuar nga kaltra dhe gjelbra. Por shkencëtarët nuk pajtohen me këtë dhe besojnë se, kur kërkojmë për jetë jashtëtokësore, duhet të kërkojmë planete të purpurta.

Edhe pse ideja duket e çuditshme, themeli i saj në fakt qëndron në biologjinë e Tokës. Planeti ynë është i gjelbër për shkak të klorofilit, pigmentit të gjelbër në bimë. Megjithatë, bakteret fotosintetike që jetojnë në kushte me dritë të ulët zakonisht kanë ngjyrë vjollcë për të shfrytëzuar maksimalisht rrezatimin infra të kuqe.

Bakteret e purpurta mund të lulëzojnë në një gamë të gjerë kushtesh, duke i bërë ato një nga kandidatët më të mirë për një lloj jete që mund të dominojë botë të ndryshme. Dhe për shkak të yjeve të kuq, ata mund të kenë kushte shumë të favorshme për fotosintezë, thotë astrobiologia Ligia Fonseca Coelho nga Instituti Carl Sagan në Universitetin Cornell në SHBA, siç raporton Science Alert.

Dielli i kuq dhe i verdhë

Dielli ynë i përket klasës spektrale të xhuxhit të verdhë. Drita e tij është në të vërtetë e bardhë, por për shkak të pozicionit të saj në horizont dhe shpërndarjes së dritës, ajo duket e verdhë (nganjëherë portokalli ose e kuqërremtë).

Ndërsa i afrohet fundit të jetës së tij, Dielli do të zgjerohet në një yll gjigant të kuq, sipas NASA-s. Ajo do të rritet aq shumë sa që fjalë për fjalë do të gëlltisë Merkurin dhe Venusin, dhe ndoshta edhe Tokën. Por ka një rrugë të gjatë për të bërë. Dielli duhet të shkëlqejë dhe të digjet për 5 miliardë vjet të tjerë përpara se, pas fazës së zgjerimit, të tkurret dhe të bëhet një xhuxh i bardhë.

Një xhuxh i bardhë në fakt përshkruan fazën përfundimtare të yjeve me masë të ulët, duke përfshirë Diellin. Edhe pse tani është një milion herë më i madh se Toka, xhuxhët e bardhë janë afërsisht sa madhësia e planetit tonë.

Megjithatë, Dielli nuk është një nga yjet më të bollshëm në galaktikën tonë. Ka kryesisht të vogla dhe të kuqe që lëshojnë më pak nxehtësi dhe dritë. Xhuxhët e kuq përbëjnë pothuajse 75 për qind të të gjithë yjeve në Rrugën e Qumështit, kështu që ka një shans të mirë që jeta aliene të mund të zhvillohet në një ekzoplanet që rrotullohet rreth një "dielli të kuq".

Mblodhi baktere të ndryshme

Shkencëtarët nga Instituti Carl Sagan u nisën për të kataloguar forma të ndryshme të jetës në mënyrë që të përcaktojnë se si mund të zhvillohen në mjedisin e një xhuxhi të kuq dhe si do t'i perceptonim ne, domethënë t'i dallonim ato nga larg.

Klorofili në Tokë nuk është i pranishëm vetëm te bimët, por gjendet edhe te cianobakteret (organizmat më të vjetër fotosintetikë në Tokë). Nuk është rastësi. Klorofili gjendet në kloroplast dhe besohet se kloroplastet kanë origjinën nga cianobakteret e lashta që hynë në endosimbiozë me qelizën dhe morën përsipër ushqimin qelizor përmes fotosintezës.

Por rreth yjeve me kushte të ndryshme drite, mund të zhvillohet një formë tjetër e jetës. Prandaj, Koeljo dhe kolegët e saj mblodhën më shumë se 20 lloje bakteresh që mbledhin energjinë e dritës përmes pigmenteve karotenoidale.

Këta organizma lulëzojnë në dritën e kuqe dhe infra të kuqe, duke përdorur bakteroklorofile që thithin gjatësi vale të dritës që nuk përdoren nga bimët ose cianobakteret dhe nuk prodhojnë oksigjen.

"Vjollca mund të jetë jeshile e re"

Ekspertët matën pigmentet e baktereve të ndryshme dhe krijuan modele të botëve aliene me kushte të ndryshme sipërfaqësore dhe atmosferike. Në të gjitha rastet, bakteret shkaktuan formimin e një ngjyre të fortë drite në planet që mund të zbulohej nga larg.

Mikrobet mund të jenë më portokalli, të kuqërremtë ose kafe për shkak të karotenoideve, në varësi të llojit të baktereve. Një popullatë e pasur e baktereve të tilla mund të ngjyroste ekzoplanetin në nuanca më të ftohta, duke treguar ekzistencën e një forme të fotosintezës.

“Duke pasur parasysh që bakteret e purpurta mund të lulëzojnë në një gamë kaq të gjerë kushtesh të ndryshme, është e lehtë të imagjinohet se në shumë botë të largëta vjollca mund të jetë e gjelbërta e re”, tha astrobiologia Lisa Kaltenegger, drejtore e Institutit Carl Sagan.

/Motilokal.com