Bletët polenizojnë në një të tretën e asaj që hamë dhe luajnë një rol jetësor në ruajtjen e ekosistemeve të planetit. Rreth 84% e kulturave të kultivuara për konsum njerëzor kanë nevojë për bletë ose insekte të tjera për t'i pjalmuar ato për të rritur rendimentin dhe cilësinë e tyre. Pjalmimi i bletëve jo vetëm që rezulton në një numër më të madh frutash, manaferash ose farash, por gjithashtu mund të japë një cilësi më të mirë të prodhimit.

Këtu janë shtatë fruta dhe perime që marrin 'bujë' nga pllenimi i bletëve:

Bajamet – Janë një miqësore dhe të mbushura me përfitime të mjaftueshme shëndetësore për t'i vendosur ato në një vend të lakmuar në listën tonë. Kultura e bajames është shumë e varur nga pllenimi i bletëve.

Hulumtimet kanë treguar se mungesa e bletëve dhe insekteve të tjera të egra për të pjalmuar bajamet mund të zvogëlojë rendimentet e të korrave në mënyrë më drastike sesa mungesa e plehrave ose dështimi për t'i siguruar të korrave ujë të mjaftueshëm. Kur bajamet pjalmohen në mënyrë adekuate, pemët japin më shumë fruta dhe përmbajtja e tyre ushqyese ndryshon, me një rritje të vitaminës E.

Mollët – Kina është prodhuesi më i madh i mollëve në botë i ndjekur nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Turqia, Italia dhe Franca.

Zakonisht, kosheret duhet të futen kur afërsisht 5% e lulëzimit është tashmë në evidentim për të inkurajuar bletët që të fillojnë të punojnë menjëherë. Një normë grumbullimi prej 2-3 koshere është deklaruar të jetë e përshtatshme për pjalmimin e mollëve. Një lule molle mund të ketë nevojë për katër ose pesë vizita bletësh për të marrë kokrra të mjaftueshme pjalmi për fekondim të plotë.

Boronicat – Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë prodhuesi më i madh në botë i boronicave, duke vjelë deri në 132 mijë ton boronica të kultivuara dhe të egra në vit.

Bletët vizitojnë më shumë lule në minutë sesa pjalmuesit e tjerë dhe nuk e kanë të vështirë të nxjerrin nektarin nga lulet e boronicës me gjuhën e tyre të gjatë. Kjo është e rëndësishme sepse kurora e lules së boronicës është në formë zile.

Kastravecët – Janë një opsion për t'u freskuar në muajt e nxehtë të verës. Shija e tyre e ftohtë, e freskët dhe kafshimi i tyre krokant i bëjnë ato një shtesë për sallata, sanduiçe dhe gjithashtu pije. Pa bletët, shumica e rendimenteve do të ishin inekzistente.  

Rritja e rendimentit deri në 40% të kastravecit në serra është arritur duke vendosur pesë koshere me rreth 12 500 bletë për çdo 1/15 ha. Vendosni ujë në pjata në tokë midis perimeve për të pirë bletët.

Qepë – Nëse keni parë ndonjëherë bletë që polenizojnë në qepë (kokën e lulëzuar), ato janë një kënaqësi për t'u parë.

Bletët e mjaltit do të vizitojnë lulet e qepëve për të mbledhur nektarin dhe polenin, por vetëm foragjerët e nektarit do të vizitojnë linjat sterile dhe pjellore nga meshkujt në prodhimin hibrid të qepëve. Zakonisht, bletëve nuk u duket qepa shumë tërheqëse, kështu që kolonitë e larta, prej 30 koshere ose më shumë, kanë një shans më të mirë për sukses.

Kungujt – Në përgjithësi, pjalmuesit e kungujve janë bletët me fole në tokë. Bleta femër mbledh polen dhe nektar nga lulet e kungujve. Ato janë aktive shumë herët në mëngjes me aktivitet që zvogëlohet nga mesi i mëngjesit.   

Luleshtrydhet – Një luleshtrydhe e pjekur në mënyrë perfekte është një përvojë kozmike dhe nostalgjike. Shija dhe ëmbëlsia e luleshtrydhes janë kryesisht për shkak të pllenimit.

Një luleshtrydhe e zhvilluar plotësisht ka nevojë për rreth 21 vizita nga bletët. Një luleshtrydhe e vetme, mund të ketë 400-500 fara të ulura në sipërfaqen e një kokrra të kuqe. Sa më i madh të jetë numri i farave plotësisht të zhvilluara, aq më e madhe, më e shijshme dhe madje e formësuar bëhet një luleshtrydhe.

Në të kaluarën, pllenimi është siguruar nga natyra pa kosto të qartë për komunitetet njerëzore. Ndërsa fushat e fermave janë bërë më të mëdha dhe përdorimi i kimikateve bujqësore është rritur, dëshmitë nga shumë vende tregojnë se popullsia e pjalmuesve po zvogëlohet./Motilokal.com